Σχεδιασμός – Αρχικό concept
Το γενικό σχέδιο του Richard Rogers προβλέπει μια σειρά «ακτινωτών» λεωφόρων που εξυπηρετούν τις βασικές συνδέσεις με την κεντρική επιχειρησιακή περιοχή της Σαγκάης. Στο σημείο που συγκλίνουν οι βασικοί οδικοί άξονες (“radiating boulevards”), διαμορφώνεται ένα μεγάλο κυκλικό πάρκο με τη μορφή του εμπορικού κέντρου. Το ύψος των κτιρίων (από μεσαία κτίρια έως πολυώροφα) αυξάνεται καθώς αυτά πλησιάζουν το κύριο οδικό δίκτυο. Η δομημένη περιοχή γύρω από το πάρκο διαιρείται σε έξι υπό-κέντρα, ή γειτονιές, παρουσιάζοντας εντονότερη ανάπτυξη, ενώ τα δευτερεύοντα υπό-κέντρα με τη λιγότερο έντονη ανάπτυξη βρίσκονται κατά μήκος του ποταμού.
Το γενικό σχέδιο εξασφαλίζει ότι το LUJiaZui είναι ένα αναπόσπαστο τμήμα της πόλης της Σαγκάης, και όχι μια απομονωμένη περιοχή. Έτσι λοιπόν, ο Rogers με τη δημιουργία ανοιχτών χώρων, και οργανωμένου δικτύου μεταφορών επιτυγχάνει ισχυρές οπτικές και φυσικές συνδέσεις μεταξύ της νέας περιοχής και της Σαγκάης. Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στις κινήσεις των πεζών με κύριο σκοπό την βελτίωση της ποιότητας ζωής για εκείνους που θα ζήσουν και θα εργαστούν στο LUJiaZui. Το LUJiaZu λοιπόν προβλέπεται να γίνει φιλική πόλη για τους πεζούς. Αυτή η προσέγγιση συμπληρώνεται και από μια περιβαλλοντική στρατηγική που στοχεύει να μειώσει την κατανάλωση ενέργειας και την επακόλουθη ρύπανση μέσω της ολοκλήρωσης ενός οργανωμένου δημόσιου συστήματος μεταφορών. Σύμφωνα με το γενικό σχέδιο ελαχιστοποιούνται οι αποστάσεις περπατήματος μεταξύ των θέσεων εργασίας, διευκολύνεται η μετακίνηση οπότε και μειώνεται η χρήση του ιδιωτικού αυτοκινήτου.
Όσον αφορά στις μεταφορές προτείνεται υπόγεια γραμμή που θα συνδέει την περιοχή με το εμπορικό κέντρο της Σαγκάης. Επίσης προβλέπονται ποικίλες εναλλακτικές συνδέσεις όπως πορθμεία, διαδρομές πεζών και ποδηλάτων και εναέρια αυτοκίνητα. Η θέση τους καθορίζεται από το βασικό οδικό δίκτυο και την ένωση με τις υπάρχουσες σημαντικές αρτηρίες στην πόλη.
Ενώ η ζώνη ανάπτυξης καθορίζεται ως επί το πλείστον από το σύστημα μεταφορών, το ύψος και ο σχεδιασμός των κτιρίων καθορίζονται από τη δυνατότητα για μέγιστο φυσικό φωτισμό κατά την διάρκεια της ημέρας. Τα κτίρια λοιπόν σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να μεγιστοποιηθεί η διείσδυση του ήλιου την ημέρα και επομένως να ελαχιστοποιηθεί η χρήση τεχνητού φωτισμού.
Εξίσου σημαντική είναι και η ευελιξία που παρέχεται από το σχεδιασμό. Το γενικό σχέδιο περιλαμβάνει μια ιεραρχία στοιχείων που του δίνει τη δυνατότητα να ανταποκριθεί σε τυχόν νέες αλλαγές και απαιτήσεις.